Laatste kampdagen

Dag 36: woensdag 10 april

Deze morgen ben ik, in tegenstelling tot de andere dagen, vrij vroeg wakker geworden. Het geluid van de moskee riep de moslimmetjes dat ze zich moesten klaar maken voor het gebed en mijn slapend brein dacht even dat ik daarbij hoorde… om half 6 ’s morgens werd ik dus wakker. Laat het de eerste en laatste keer zijn.

Vandaag was het dag 3 van het paaskamp. We zijn onverwachts 1 uur later begonnen vandaag want hajaaa… Gambian time he! ;-) Alle leerkrachten waren te laat. En ik zal mij wel haasten ’s morgens door mijne tapalapa op te schrokken. Maar…als zij geen nood hebben om de bel te rinkelen, wij zeker ook niet! Dus hebben we een uurtje kunnen wakker worden in de zon. Al bij al was het een leuke dag: De kindjes hebben hun maskers vorm kunnen geven, ze hebben stofjes geplakt, geschilderd,… Kinderen zijn hier creatiever dan je zou denken! Ze waren ook super trots op hun creatie, we hebben vele glimlachjes gezien! De kinderen van de andere groepen waren natuurlijk super jaloers dat zij niet in ‘the special group’ zaten. Kan ook niet anders met twee toppers van juffen he…… ;-)

Er waren mensen op bezoek op school, een gezin met twee kinderen uit Sint-Niklaas. De man was muzikant in de groep van Geena Lisa, die ook onze school sponsort. Altijd bangelijk om blanken te zien hier :-) is eens iets anders dan al dat zwart he! Ik heb ervoor gezorgd dat de kinderen een groot welkomstlied zongen voor hen, altijd zalig die liedjes, sowieso kiekenvel!

Dag 37: donderdag

Voorlaatste dag van het paaskamp begon slecht! Ik had vanmorgen iets te forsig gegeten… Kristien had kitkatten gaan halen voor de studenten en ja… op 5 seconden tijd zat die kitkat al in mijne buik… Toen ik op school aankwam voelde ik mij toch niet zo ok, mijn maag was duidelijk geen chocolade meer gewoon! Heb ik een beetje slecht zitten wezen in de schaduw  :-). Enkele uurtjes en een pilleke later, was ik weer zo fris als ne vis.

Ons kamp ging, zoals elke dag, van start met teachers’ theatre. Topic van vandaag: voedsel en omgeving. De besproken onderwerpen waren niet mals, dus gevoelige zieltjes: scrol even verder… Ze leerden de kinderen hoe ze hun poep moeten afkuisen met hun hand, hoe ze met datzelfde hand eten moeten klaarmaken (oh ja, ook voor mij!) en hoe ze oksels moeten proper houden… Als je net aan het eten was, laat het smaken! ;-)

Wij zijn de creatieve breinen van de school. Wij leerden de kinderen een toneeltje, een liedje en een dansje aan over hygiëne… alé, Siaka deed het dat grotendeels voor ons, altijd het werk aan de beteren overlaten he ;-). Hij had een lied geschreven over personal hygiene en ging het hen aanleren met een dansje. Siaka doet dat wel meer, liedjes schrijven. Hij heeft altijd een boek mee waarin hij van alles krabbelt. Op een gegeven moment was zijn boek onbemand en nieuwsgierige Joyce nam het van mij over… In zijn boek vond ik een liedje dat hij voor een meisje had geschreven om zijn liefde te verklaren. Eerlijk.. als ik dat meisje was, op 1 2 3 verkocht! Met de woorden: ‘Baby gual, I like you so much, baby gual, you should be mine’ (repeat 2x), zou ik he-le-maal wild worden! Maar ja… ‘t was voor een ander bestemd. De lyrics van ons hygiëne lied zal ik onderaan posten, dan kan je het leren en mij ermee verrassen als ik terug kom.

Kortom, de kindjes kennen het lied, ze kennen het toneeltje dus ze zijn klaar om morgen alle minds te blowen op de presentatie! Misschien laat de fiere juf in mij wel een traantje…

’t Was ook feest op school in de namiddag… Uit het niets stond er ineens een beest van een stereo installatie in de Micadokring én… er kwam bekende muziek uit! Nope, geen Gambiaanse of Arabische toestanden! Ik heb het over overdreven foute schijven uit onze tijd zoals ‘Tacata’… Maar ook wat betere liedjes hoor ;-) En als wij muziek horen, zijn we vertrokken he! De Gambianen schrokken zich een oog uit! “You….can….. dance!!!!!” zeiden ze vol verwondering. Afrikanen zijn er van overtuigd dat zij alleen met hun kont kunnen schudden… Om af te sluiten hebben we met heel het leerkrachtenteam smoutebollen gegeten, die Aminata had gemaakt. Daniëlle zei gisteren: “En vanaf morgen ga ik op dieet!” …. Zal dan toch voor binnen 45 dagen zijn liefste Dani! 

Hier krijg je de lyrics van het kamplied: Het is wat reggae-achtig, dus zing het wat op een kreunende toon en voeg er een zeker en vast moveke aan toe! En neen, ik ga het niet voorzingen als ik terug ben.

Siaka Badjie - Personal Hygiene 

Album: Baby Gual

The Swallow Records ©

Lyrics:

Swallow says: personal(la) hygiene…  (3x)

How we can… to be healthy (2x)

Swallow says: ta-ke care of your head, Swallow says: ta-ke care of your body.

Etc. etc. etc…

Dag 38: vrijdag

Presentatiedag! De kinders hadden weer veel peper in hun poep zitten vandaag, want we lieten ons hoofd nog niet zien op school of ze stonden al aan ons mouw te trekken om te repeteren! Nope, leerkrachten krijgen hier geen tijd om wakker te worden. Ze hadden echt nog zitten oefenen ’s avonds in hun compound en ze hadden er zelfs intonatie in gestoken! ’t Was wel grappig om te zien, ’t was net echt! En ik was natuurlijk super fier op onze kindjes. Op zulke momenten zou ik 5 meter in de lucht willen springen, 7 toeren rond de school willen lopen en iedereen willen kussen! Maar in plaats van dat heb ik ze gewoon eens goed vastgepakt en een paar duimen uitgedeeld! Heb wel het gevoel dat we veel dichter bij de kinderen zijn gegroeid tijdens het kamp en… dat is uiteraard een zalig gevoel! We voelen ons elke dag een beetje meer thuis :-). 

Na een half uurtje repeteren waren onze bezekes er helemaal klaar voor, we voelden het allemaal! Ze waren zelfs een beetje nerveus! Met de micro in de hand, stelden ze zichzelf voor en begonnen ze aan het theater. De anderen waren geboeid door de maskers die ze maakten, ik weet zeker dat ik kwijl uit hun mondje heb zien vallen! Na het dansje en het liedje, gingen de maskers dan ook van het ene kind naar het andere, allemaal gescheurd natuurlijk! Ze hebben het toch heel goed gedaan. Het toneel was grappig en HEEL muzisch of course ;-). En onder ons gezegd en gezwegen… Pat en Kristien vonden onze groep het beste qua presentatie. Ik heb beleefd geknikt, geluisterd en de anderen ook bestoeft maar in mezelf dacht ik: IN YOUR FACESSSSS!! 

Maar mijn oprechte complimentjes naar PJ en Bert die ervoor zorgden dat de schoolmuur een nieuw kleurtje én prentjes over hygiëne kreeg. Ze hebben dat deze week  super goed aangepakt met de kindjes, hard gewerkt, veel geduld gehad, met een mooi resultaat als gevolg! The Swallow is een kunstig muurtje rijker! Schouderklopje voor de ‘art group’.

Na de presentatie kwamen er drie professionele dansers uit Gambia een klein showke opvoeren… Mannekes, die kinderen veranderden in een stelletje op hol geslagen savages. De dansers dachten van zichzelf dat ze échte wereldklasse waren, maar het was nog wel tof uiteindelijk!  Achteraf alle kinderen op de dansvloer (lees: zandbak). Het was even club ‘The Swallow’ geworden met de vetste Gambiaanse hiphopschijven allertijden! Alle jongetjes hadden een keppeltje zand op hun hoofd, omdat ze die ene move op hun hoofd wouden uitproberen. Maar altijd plezant om met de kinderen te dansen, nu zijn we weer enkele Afrikaanse pasjes rijker! Siaka wou niet onderdoen aan de dansers en wou zijn talent ook even laten zien. Hij nam de micro over, zette een plaatje op en toverde zichzelf om naar een echte swaggaboy, Chris Brown was er niets tegen!

Kristien en Pat’s kinderen zijn aangekomen samen met Stijn, iemand die ervoor gaat zorgen dat 3 leerkrachten naar België komen om samen met hem zomerkampen te geven. Hij zou graag teacher Lamin, Mohammed en Assi meebrengen naar België! Komen ze sowieso eens naar Zwijndrecht om Ataja thee te drinken met jullie en wij leren hen…. iets Belgisch kennen, Creatieve ideeën? Let me know! ;-)

Dag 39: zaterdag 13 april 2013

Aan alle mensen die denken dat ze ne slechte zaterdag achter de rug hebben, dan heb je mijn versie nog niet gehoord: Van 9u tot 16u hebben we in een klein kamertje met 15 andere leerkrachten gezeten om een studiedag over kinderrechten bij te wonen. Er zijn verschillende thema’s besproken, maar.. ik kan er geen één meer opnoemen. Wat heb ik dan 7 uur lang gedaan? Gedroomd, gedroomd en nog een beetje beter gedroomd! En als het een actieve opdracht was, zette ik mij achteraan, uit het zicht zodat ik gewoon verder kon dromen :-), zeg nu nog eens dat klein zijn niet handig is! En ik kan nog veel meer voordelen opsommen!

Tussen de sessies door waren Daniëlle en ik het zo beu, dat we even gelogen hebben. We zeiden dat we krampen hadden en even naar huis moesten (school is maar 5 min. stappen van Kadjendo). Krampen werken al-tijd in Gambia! Kwamen we terug… bleek dat we het beste stuk van die 7 uur net hadden gemist! Er was een hevige discussie ontstaan tussen de mannelijke en vrouwelijke leerkrachten rond de stelling: “Een meisje die zich uitdagend kleedt, mag verkracht worden want ze vraagt erom.” Tot mijn grote verbazing (en walging) stemden de mannelijke leerkrachten voor ‘waar’. De discussie liep zo hoog op, dat Annetta, de directeur, het gebeuren heeft stilgelegd met: “Wie ik  nog 1 keer hoor zeggen dat dat meisje in fout is, vliegt direct buiten!” En die sensatie missen wij dan hé… typisch! Toen wij terug binnenkwamen zaten ze terug neer als brave kuikentjes, precies of we waren  nooit weggeweest (en geloof mij, we hebben onze tijd gepakt). Nu begrijp ik waarom die mannelijke leerkrachten mij aankijken als een stukske biefstuk als ik in een kort shortje rondloop… Jak! Ik ga mij kniekousen kopen morgen, want knieën zijn hier dus dé seks he, geen borsten, nee, knieën!

Dus! Pat en Kristien hun 5 kinderen (enkele met partner én kinderen) zijn vandaag aangespoeld in de Kadjendo. Wat eerst een rustige thuis was, is nu te vergelijken met een kinderdagverblijf waar kinderen rondcrossen, glijden van de schuif-af en vooral… veel blèten. Maar het zijn sympathieke mensen en kindjes zie ik graag, dus fine by me :-).

Voorvallen van de week:

- Samen met Stijn, die btw 33 jaar is, hebben we onze mama Aminata, en kindjes Ansu en Kumba Vlaams geleerd! Dit kunnen de Gambianen in ons huis nu zeggen: “Hallo, wat is jouw naam?” “Mijn naam is …”, “Alles goed?”, “Ja en met jou?”, “tupperwarepotjes”, “Djoef oep a mulle!” en “kapot”

Over “Djoef oep a mulle” is er geen spel gemaakt, over ‘tupperwarepotjes” daarentegen… Aminata was niet gerust met het woord dat we haar net aanleerden. Ze dacht dat het een insult was… Volgens mij heeft ze er niet van kunnen slapen. Ze heeft zeker aan 5 mensen gevraagd wat het wilt zeggen, uiteindelijk was ze overtuigd en heeft ze er zelfs een dansje op gemaakt, hoekske af zeneuuj :-).

Telkens, voor ik naar school vertrek, zit Kumba, ons zusje al op het koertje, dus roep ik naar haar: “Hallo, wat is jouw naam?” “Mijn naam is Kumba… KAPOT!!!!” is haar antwoord dan. Grappig mieke ze! :-)

- Bert heeft zich een woordenboekje aangeschaft om Wolof te leren. Man, ‘k heb mij daar al mee geamuseerd! Dat boekje gaat sowieso op een nacht, op een mysterieuze wijze uit Bert zijn kamer verdwijnen… Hoe oefenen we dat? Ik roep Kumba en Ansu, flans er wat Wolof uit en zij checken even of de uitspraak juist is. Eerlijk gezegd, I would make a damn good Gambian woman ;-).

- Jojo, onze secretaresse op school, vertelde dat haar naam afkomstig is van de 90’s groep: K-Ci & JoJo. Moet ge niet aan mij vertellen natuurlijk, elke keer als ik haar kop zie, begin ik te zingen: Aaaall my life I prayed for someone like you, and I think I… that I finally found you! Vindt ze bangelijk ze! :-)

- Hoogtepunt van de week: het zalige geluid dat onze deur maakt nu… gewoon géén! De-hond-die-overreden-wordt-geluid is veranderd in pure stilte als je ze opent ! Zalig! Dank aan Pat om hem te fixen (na 6 weken zagen, maar ja… dat zijn details! ;-)).

 
- Kleine Ebrima, onze lieveling uit het 3^e kleuterklasje, heeft vrijdag zijn liefde voor mij verklaard! Hij heeft  in het Wolof verkondigd dat hij van mij houdt, dan is het serieus hoor! Sorry kerels! Ik ben gereserveerd vanaf nu ;-) Binnen 20 jaar, als hij wat haar heeft gekregen, zullen we