Dag 40: zondag 14 april
65 jaar! Zo oud is Pat geworden vandaag… maar die mens danst
nog beter dan mij! Wij hebben natuurlijk mee kunnen profiteren van zijn
verjaardag, met een groot feest en… veel eten! En neem dat “groot feest” maar
letterlijk, ze hebben de prachtige tuin afgehuurd van Annetta, onze directeur,
en er was 120 man aanwezig. Alle
Afrikaanse kennissen, leerkrachten, werkpersoneel, vrienden,… waren er!
Dani en ik zijn daarom op ons Gambiaans mooist gegaan, in België
zou het eerder carnaval genoemd kunnen worden… maar hier is het topklasse! Met
ons Afrikaans kleedje aan en met de overschot van de stof, iets in ons haar
geknutseld, zijn we vertrokken naar het feest. Hoe heb ik dat haarding gebricoleerd?
Ik heb aan de stof gedraaid, getrokken, gesleurd, geknoopt, gebeten,… en toen
was het er opeens… Vraag het mij geen tweede keer. Ik voelde mij juist een
poetsvrouw, maar de Gambianen hier werden ver gek toen ze mij zagen binnenkomen.
Heel de avond heb ik complimentjes mogen ontvangen en ben ik aan 7 Gambiaanse
zonen voorgesteld. Maar… ik heb alle mama’s vriendelijk bedankt, ik voelde mij
niet zo geroepen.
Doet mij eraan denken, heb vanmorgen het mooiste compliment
allertijden gekregen. Ging naar de cornershop om mijn gsm kaart te herladen.
Even schetsen hoe dat hier gebeurt: Je zegt tegen de man achter de tralies “Ik
wil mijn africell opladen”, je geeft je gsm nummer en hij is dan je dealer
waarvan je het geld op je kaart ontvangt via sms. Nu stond er vandaag nog een
andere kerel in de shop, die schoontjes aan het meeluisteren was. Hij draaide
zich naar mij, lachte zijn bruine tandjes bloot en zei: “Lady, you have such a
beautiful phonenumber…can I have it?” Uh.. didn’t think so! :-)
Terug naar het feest… Tussen de hapjes door werd ik ten dans
gevraagd door mijn liefste Afrikaanse zusje Kumba. Aangezien van mijn prachtige
Afrikaanse dansskills, waren haar vriendinnetjes zo jaloers dat ik al snel met
5 kinderen aan mijn lijf stond te dansen, in 30°C...Lekker warm dus. Waaronder Dee,
ons nieuwelingetje in Kadjendo. Ze is het dochtertje van de nieuwe kuisvrouw
Anna. Ze kan weinig Engels en is enorm verlegen. Maar aangezien ik verlegenheid
uit iedereen krijg, begint het mij bij haar ook te lukken! Het liedje was
gedaan, ze greep mij stevig vast… alé ja, mijn benen dan toch… want ze is nog maar 4 jaartjes oud! En ze
vroeg een kusje, zo schattig! :-)
Na vele speechen van de familieleden, collega’s,… waren wij
aan de beurt. Samen met de Afrikaanse teachers hebben we “k Heb de zon zien
zakken in de zee” gezongen voor Pat, mét de moves natuurlijk! die Afrikaanse
vrouwen hier vinden dat een geweldig lied! En eerlijk gezegd… ze kenden het
soms beter dan ik ;-). Na een speech
komt natuurlijk… een cadeau. Al het feesvolk had samengelegd voor hét van hét:
een rammetje. Het beestje werd versierd met ballonnetjes aan zijn oren en had een
prinsessenkroontje op zijn kopje staan. Zo kwam hij binnen om Pat te verrassen.
Dani, onze trouwe dierenliefhebber, kreeg al hartkloppingen, begon te zweten en
viel bijna flauw. Maar ze was uiteindelijk gerustgesteld nadat Pat vertelde dat
hij het dier niet ging slachten…. Dat is met andere woorden voor later, maar
dat zeggen we haar niet… ;-)
Na het hoofddiner: chicken yassa met 6 aan een schotel en
het dessert: baobapijs, zijn we naar huis gegaan met het busje want partydomper
“stage” staat morgen voor de deur… Ik hou mijn hart al vast! Denk eens aan mij
en ik denk eens aan jullie ;-) Aan mijn liefste vriendinnen die in België aan
het stressen zijn voor hun stage: Zooooo veel succes in het zesde leerjaar
vanaf morgen! Ik steek alvast een denkbeeldig kaarsje aan voor jullie! ;-)
Dag 41: maandag
Ik deed om 5 uur mijn ogen voor het eerst open en dacht bij
mezelf: “Zalig, nog 2 uur slapen…” en deed mijn ogen weer gerust dicht. Spijtig
genoeg leek het maar 5 minuten later toen de wekker al ging… Het was opeens heel
snel 7 uur geworden. Dus kleren aan, tanden poetsen en mijzelf naar de
ontbijttafel gesleurd…
Ik was al helemaal mentaal (schriftelijk iets minder… mijn
lv’kes gingen gisteren niet zo vlot) voorbereid op het feit dat ik vandaag in
het derde ging staan, maar het lot besliste daar anders over: Leerkracht was
ziek dus ik vloog weer voor enkele dagen naar het vierde, samen met teacher
Daniëlle! Mocht ik daar last minute nog een lesje wiskunde in elkaar flansen op
5 minuten tijd, aangezien Daniëlle maar bepaalde vakken overneemt van teacher John
en John net maths ging geven… moest ik het nu even doen. Gelukkig had ik ne
goeie vandaag ;-).
Ik startte met energie voor 100 en dat zakte als snel naar
0… De kinderen hingen het echt uit vandaag! Er is geen één moment geweest dat
iedereen op zijn stoel zat of 1 second stil was. We zijn ze dus totaal kwijt
achter zo’n paasvakantie! Maar goed, met
de middelen die we hebben, maken we er morgen gewoon weer het beste van…
Tijdens een lesje phonics heb ik mij wel geamuseerd vanop
mijn stoeltje… Dani leerde ze het woord ‘cute’ zeggen. Want alhoewel ze veel
Engels praten op school, het is niet hun moedertaal. Dat maakt het ook extra
moeilijk voor hen. En ‘cute’ hoorde daar duidelijk bij! Het werden de
uitspraken: ‘kuuwt’, ‘kuuté’ of ‘kejoete’… maar ‘kjoet’ lukte hen gewoon niet!
Na een stressy dagje, waren we uitgenodigd bij Somaya, de
studente uit Brussel, bij haar gastgezin in de compound om Ataya thee te maken,
want wij zijn nog groentjes daarin ;-). Wat is Ataya thee? Dat is dus een
thee.. met meer suiker dan thee, typische Arabische kruiden, gemaakt in een
klein potje op hete kolen. Als de Ataya thee gemaakt is, giet je het over in
een miniglaasje, dat miniglaasje giet je over in een ander miniglaasje… op
hoogte! Dit doe je tot de thee is afgekoeld en voldoende schuimt. Dan kan je
het opdrinken. Na de demonstratie, mochten wij eens proberen. In het begin lag
er meer thee in het bakske eronder en op de vloer dan in het glaasje zelf… maar
aangezien ik een snelle leerling ben, lukte het mij uiteindelijk wel. Ik koop
hier sowieso de gear en zal eens een theekransje houden om mijn Afrikaanse
skills te showen aan jullie! En voor de anti-thee drinkers: het smaakt niet
echt naar usual thee…
Weetjes:
- Tijdens het Ataya thee drinken met Somaya, Abdou en Omar,
twee kerels die ook in haar compound wonen, heb ik weer wat Wolof geleerd. Hier
een lijstje van alle woorden die ik nu ken: Repeat after me…
·
Salam Ali Koum = Hello
·
Maley koum salam! = Hello back
·
Nanga
def? = How are you?
·
Magnifie! = Great!
·
Lan la? = What’s wrong?
·
Kai! = Come!
·
Acha! = Go!
·
Noppe! = Shut up!
·
Naka
na tuda? = What is your name?
·
Mangi
tuda Jainaba = My name is Jainaba
·
Dina
fecha = I want to dance
·
Doema
fecha = I don’t want to dance
·
Mangi jangale = I’m a teacher
·
Mangi toga = I cook
·
Mangi tog = I sit
·
Mangi = I/Me
·
Yangi = You
·
Njoenge = Wij/ jullie
·
Mangi dem = Ik ga
·
Basi kanam = Tot later
·
Bosuba = Tot morgen
·
Damala buga = I like you
·
Damala nop = I love you
·
Dama hief = I’m hungry
·
Negna
trop = The food was good
·
Soerna
= My stomach is filled
·
Jéréjef
= Dank u
Dat is voorlopig het laatste dat ik mij kan herinneren… ;-) Begin
dus maar al te oefenen! Je hebt nog een goeie 5 weken!
- Binta, Daniëlle, was niet content met hare Afrikaanse
naam, ze vond hem een beetje afgezaagd en niet speciaal, aangezien de helft van
de vrouwelijke bevolking Binta heet. Daarom werd ze vandaag gedoopt door Abdou
en Omar met een nieuwe naam. Na een kleine, intieme naamceremonie met 5
toeschouwers, is het ‘Rochi Jallow’ geworden (voor- en achternaam). Ik vraag
mij echt af of ze nu blijer is… hm! Gelukkig kregen we allemaal een
traditioneel snoepje, dat achter een naamceremonie wordt gegeven, dat
verzachtte het een beetje. ;-)
- Ik had nog geen achternaam, Abdou heeft mij daarom dezelfde
achternaam als hem gegeven. Wij zijn dus broer en zus vanaf vandaag, bloedband
speelt hier zo geen rol...huidskleur blijkbaar nog minder. Mijn volledige naam
is nu: Jainaba Dremmeh! Aangenaam ;-)
- Omar heeft een verrassing voor mij… Vrijdag komen ze Ataya
bij ons in Kadjendo drinken die ik deze keer zal klaarmaken! En hij brengt mij
iets mee voor mij.. so curious
:-) Zal het jullie laten weten wat het is geworden!
- In Somaya’s compound zijn puppy’s geboren… foto’s vind je
op mijn facebook! Ik wou ze even aaien of erin bijten… maar zag dat de vlooikes
de overhand hadden genomen, laat maar dan!
Normaal zet ik dinsdag er ook al op, maar tijdens het typen
van mijn blog dinsdagavond ben ik een paar keer in slaap gevallen… Dus heb het
opgegeven! Ik had een klein stukje geschreven, maar niet genoeg om al te
posten. De volgende dag is de elektriciteit heel de dag uit geweest…Daarom zal
je het pas zondag lezen! Mijn excuses en alvast veel leesplezier met deze
“short” one! ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten